BAĞ BOZUMU

Ağustos ayı geldiğinde Manisa ovasındaki bağlarda üzümler altın sarısı renge döner. Artık bağ bozumu mevsimi gelmiştir. 

Bağ bozumunda çalışan emekçiler Manisa'nın yerlisi olabilir veya komşu illerden gelebilirler. Bağ bozumu sabahın erken saatlerinde başlar. Emekçiler traktörlerle bağın yolunu tutar. Aralarında bebeler çocuklar vardır uykulu mahmur gözlerle bakan.

Üzüm kesiminde ve serilmesinde  genelde bayanlar çalışır. Üzüm kesenlerden bahsedilirken kısaca ''bıçak'' olarak adlandırılırlar. 

Sergiler üzerine potasyum karbonat, zeytinyağ, su karışımından oluşan şerbet kompresörle püskürtülür. Bu karışımda potasyum karbonat üzümün kurumasına yardım ederken zeytinyağ danelerin kararmasını ve çok fazla kuruyup buruşmasını önler.

Bütün bu çalışmaları anneler, babalar, ablalar yaparken küçük çocuklar bağda kendilerine oyalanacak bir şeyler bulur.

Komşu vilayetlerden gelen emekçiler bir bağ sahibinin ''dam'' olarak adlandırılan bağ evinde kalırlar. Akşam saat 18:30 oldu mu paydos edilir. Yıkanılıp temizlendikten sonra çaylar demlenir ve günün yorgunluğu atılır. Gün içinde yaptığım sohbetlerle akşam damda da fotoğraf çekmem için davet ettiler.

Serilen yaş üzümler havanın sıcaklık ve nemine bağlı olarak 8-10 gün arasında kurur ve toplanmaya hazır hale gelir.

Danelerin sıcaktan birbirine yapışmaması için sergi kaldırma işi akşam üstü geç saatlerde yapılır.

Sele veya çuvallara doldurulan üzümler çöp ve salkımından ayrılması için eleklerde savrulur. Bu işlem de sıcağın olumsuz etkilerinden kaçınmak için gece yapılır. İşlemin gece yapılması nedeniyle bu işin yapımı genelde bağ sahibi ailelere düşer. Akrabalar komşular birbirlerine yardım ederek, çaylar içilerek, sohbet edilerek gerektiğinde sabahlayarak bu yorucu işlem tamamlanır. 

Çöpünden salkımından temizlenen üzümler çuvallanarak satışa hazır hale getirilir ve bir bağ bozumu daha tamamlanmış olur.